Co do zasady stawiamy przecinek przed „a” , jednak tylko wtedy kiedy ten spójnik występuje jako łącznik dwóch zdań składowych, bądź też wprowadza przeciwstawienie lub dopowiedzenie, np.:
- Dzwoniłem do niej, a ona nie odebrała.
(„a” służy jako połączenie dwóch zdań składowych) - Miałem wyjechać w góry, a nie nad morze.
(„a” jako przeciwstawienie) - Mam zwierzątko, a dokładniej to chomika.
(„a” jest tutaj dopowiedzeniem do pierwszej części zdania)
W języku polskim powyższe przypadki zastosowania „a” są dominujące i dlatego upraszczamy regułę interpunkcyjną mówiąc, że przed „a” zawsze się stawia przecinek. Niestety choć sporadycznie to jednak zdarza się też inne użycie tego spójnika, przed którym nie należy stawiać przecinka. Do takich użyć zaliczymy przestarzałe łączenia wyrazów oraz powtórzenia. Spójrzmy więc na poniższe przykłady w których nie trzeba stosować przecinka:
- Postawiono ławkę między blokiem a trawnikiem.
(powyższy przykład to jedno z zanikających użyć spójnika „a”, najczęściej dzisiaj w takich przypadkach stosujemy „i”) - Czekałem a doczekać się nie mogłem.
(tutaj mamy do czynienia z powtórzeniem, które ma za zadanie wzmocnić wypowiedź).
Podsumowanie:
W zdecydowanej większości przypadków stawiamy przecinek przed spójnikiem „a”, jednak niech nie zdziwi nas jego brak głównie w starych powieściach czy opowiadaniach. Dzisiaj zdania w których kiedyś nie stawiano przecinka przed „a” zastępowane są spójnikiem „i” co ułatwia nam opanowanie tego elementu interpunkcji.