Podstawową zasadą pisowni „ó” jest wymienność na litery: a, e, o, np.:
- skrót – skracać
- przyjaciółka – przyjaciel
- czwórka – czworo
„Ó” piszemy w zakończeniach wyrazów na -ów, -ówka, -ówek, -ówna, np.:
- Kraków
- kremówka
- ołówek
- Nowakówna
Wyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka
(są to rzeczowniki odczasownikowe – skuwać, wsuwać, zasuwać)
Litera „ó” występuje w przedrostkach wyrazów wspól-, współ-, spół-, włó-, wró-, np.:
- wspólnik
- współwłaściciel
- spółdzielnia
- włókno
- wróciłem
Warto też sobie zapamiętać, że wyjątkowo „ó” piszemy na początku wyrazów:
- ósemka
- ósmy
- ów
- ówczesny
- ówcześnie
- ówdzie